MAGNET: A BL Story by Xross Kyuuketsuki

CHAPTER 2

INABUTAN KO sina Roy at James na nagkukulitan sa locker room. Katatapos lang namin mag-ensayo, at ngayon nga ay magbibihis na kami upang makauwi na rin. Naatasan pa kasi akong magsauli ng mga gamit sa utility house kaya ako ang huling dumating sa locker room. Natigilan sila nang mapansin nilang nakamasid ako sa kanila.

“Hindi pa rin ba kayo napapagod?” Tanong ko habang nakangiti. “Kapag nakita kayo ni coach na puno pa rin ng energy, baka magpa-extend ng training iyon, sige kayo.”

Hinubad ko na ang marumi kong baseball shirt, samantalang bumalik sa pagkukulitan sina Roy at James. Pinabayaan ko na lamang sila. Madalas naman nilang gawin iyon.

Naupo ako sa center bench upang hubarin ang sapatos at medyas ko; pagkatapos ay muli akong tumayo upang hubarin ang aking baseball pants, at ngayon nga ay supporter na lang ang suot ko. Binuksan ko ang aking locker upang kunin ang body wash at towel, at saka naghubad ng supporter upang itapis ang aking tuwalya.

Naupo muna akong muli sa bench dahil puno pa ang shower room ng iba naming mga kasama. Tumabi sa akin si James, samantalang si Roy ay naiwan sa puwesto niya at naglaro ng PSP.

“Malapit na ang championship,” panimula ni James, “kaya si coach lagare ang pagti-train sa atin.”

Napabuntong-hininga ako. “Kaunting tiis na lang, tapos na naman ang isang season.”

“Aasahan pa rin namin ang talento mo, Kiyo.” Ani James.

Humawak siya sa binti ko, at pinisil ito ng marahan. Wala naman sa akin iyon, dahil normal na ang tapikin namin ang binti ng bawat isa (at hindi na rin bago ang mapalo ka sa puwet bago pumasok ng shower room). Ipinikit ko ang mga mata ko upang kumuha ng kaunting pahinga, ang kamay ni James ay nasa binti ko pa rin. Naramdaman ko na marahan niyang hinimas-himas ang aking binti subalit hindi naman ako natinag. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit para yatang pataas ng pataas ang galaw ng kaniyang kamay, at parang maaabot na niya ang tite ko.

Mabilis akong dumilat at napatindig sa aking pagkakaupo. Dali-dali ay dumeretso ako sa shower room, at sakto namang katatapos lang ni Jasper kaya mabilis akong pumasok sa cubicle na ginamit niya. Mabilis din akong naglinis ng aking katawan at nagbihis. Sinundo ko si Yuu sa library (dito niya kasi ako hinihintay kapag may training kami), at umuwi na kami.

~~~~~~~

NGAYON LANG nagkaroon ng kahulugan para sa akin ang insidente na iyon sa locker room: ngayon ay alam ko na kung ano ang kahulugan ng mga marahan niyang paghawak sa akin sa tuwing nagbibihis kami, ang palagi niyang pagsasabi na hanga siya sa mga abs ko (dahil mas maganda raw ito sa abs niya), at ang mga ilang insidente na sinasabayan niya akong maligo sa iisang cubicle dahil nagmamadali na raw siyang makauwi.

Kasalanan ko rin ba kung bakit may nangyari sa amin ni James noong nakaraang Biyernes? Siguro kung naging maingat ako, malamang ay hindi niya maiisip na gawin ang mga bagay na  iyon sa akin. Hindi naman kasi ako mapaghinala at malisyosong tao kaya wala sa akin ang lahat ng iyon. Pero dahil sa naging asal ko, malamang ay inisip ni James na ayos lang sa akin kung dalhin niya sa next level ang mga pagpapahiwatig niya.

“This could’ve been prevented, Mr. Kaneshiro.” Wika ng aming Guidance Counsellor. “James admitted that he’s been throwing hints on you, but you never showed any sign of protests. That was the reason why he thought it’s OK.”

Parang gusto ko ulit sapakin si James sa mga narinig ko. Walang-hiya naman kasi: kasalanan ko pa nga pala talaga. Ako na ang nabastos, ako pa rin ang mali!

“Now, Mr. Kaneshiro,” dugtong ng counsellor, ” I understand how eager you are to acquire a college scholarship through baseball, but do you understand that a negative report like this will have a tremendous impact on your application?” Tumango lang ako. “Here’s a deal: you, boys, make up, forgive and forget, and we will not put this on record. Yes?”

Sa huli nga ay wala akong nagawa kung hindi ang mapilitang makipagbati kay James. Ayaw ko na rin kasing palakihin ang gulo’ng ito dahil ayaw ko na rin dagdagan ang problema ni mommy. Dali-dali akong lumabas ng silid at inabutan si Yuu na naghihintay sa akin. Mabilis ko siyang hinatak papunta sa cafeteria.

Maghapon akong hindi maka-usap ni Yuu. Mabuti na lamang at absent si Sandra dahil kung nagkataon ay mapipilitan akong magkuwento. Pero dahil siguradong mababalitaan niya ang pagsapak ko kay James, ako na ang unang magsasabi sa kaniya. May date naman kami bukas dahil walang pasok.

Nagsalita lang ako nang umuwi na kami upang ipaalam sa kaniya ang desisyon ko na aalis na ako sa baseball team. Nang makarating kami sa kanila ay kumuha ako ng pagkain sa ref, dinala ito sa living room, subalit naka-idlip yata ako nang maupo ako sa sofa. Nagising na lang ako sa ingay na narinig ko, at pagmulat ko nga ng aking mga mata ay nakita ko na si Yuu sa sahig, may hawak na marker. Maloko talaga itong kaibigan ko; alam na nga niyang may problema ako, nagawa pang makipagbiruan.

Ayaw ko munang umuwi sa amin. Sigurado kasi na mapapansin ni mommy na may kakaiba sa akin ngayong araw na ito. Nag-text ako sa kaniya na dito ako kila Yuu matutulog ngayong gabi. Umuwi lang ako sandali upang mag-toothbrush. Tinamad na kasi akong magbihis kaya manghihiram na lamang ako ng damit pantulog kay Yuu.

Matapos naming makapag-shower at makapaghapunan ay umakyat na kami sa silid ni Yuu upang matulog. Pikon na pikon sa akin si Yuu nang sabihin kong hindi ako nakakatulog kapag madilim ang silid, at mas gusto ko ang lamig ng natural na hangin galing sa bukas na bintana kaysa sa lamig ng aircondition. Wala namang nagawa ang kaibigan ko at tuluyan na akong nakatulog.

Muli ay nanaginip ako: nakapila na naman kami ni Yuu, wala na namang suot. Naririnig ko na naman ang mga pag-ungol, pero ngayon, may mga yapak na rin ng paa na papalapit nang papalapit. Maya-maya pa nga ay tumambad sa harapan ko si James, at sa galit ko ay hinablot ko siya sa kuwelyo at sinapak. Biglang akong nagising.

“Nananaginip ka, Kiyo.” Ani Yuu. “Ano’ng nangyari sa inyo ng team captain niyo? Binabanggit mo siya sa panaginip mo.”

Marahan akong bumangon at naupo. Tumalikod ako kay Yuu dahil ayaw kong makita niya ang mga luhang mabilis na nangilid sa aking mga mata. Nang tanungin akong muli ni Yuu ay napilitan na akong magsalita sa pagitan ng paghikbi, at dito ay inamin ko sa kaniya ang nangyari sa amin ni James.

Gulat si Yuu sa narinig. Alam ko kasing mahirap paniwalaan ang kuwento ko. Upang pakalmahin ako ay nagpresinta si Yuu na magtitimpla ng gatas. Nang makababa siya ay bumalik ako sa pagkakahiga upang piliting makatulog. Hindi ko na hinintay ang gatas na ginawa ni Yuu. Iniiwasan ko rin kasi na magkuwento pa habang inuubos ang gatas. Mas mabuti pa sigurong itulog ko na lang ito.

Hindi ko alam kung gaano katagal na akong natutulog nang bahagya akong magising dahil naramdaman ko ang paggalaw ni Yuu na para bang ngayon pa lang siya pumanhik sa kama mula nang bumababa siya upang magtimpla ng gatas. Hindi na ako nagdilat pa ng aking mga mata, sa halip ay “kumambyo” na lamang ako. Sa kabilang ng pag-aagawan ng ulirat at antok ay naramdaman ko na may kung anong pumatong sa aking ari. Maya-maya pa ay naramdaman ko na may marahang humihimas at pumipisil dito. Pinakiramdaman ko ang aking mga kamay: baka kasi ako lang din iyon. Pero hindi! May ibang kamay na nakahawak sa akin. Kamay ba iyon ni Yuu? Nagkamot ako ng tiyan at pagkatapos sana noon ay aabutin ko ang kamay na nakapatong sa akin, pero naramdaman ko ang mabilis na pagkakaalis ng kamay (ni Yuu?). Wala na ang kamay na nakahawak sa ari ko. Tuluyan na akong nakatulog.

Nagising ako kinaumagahan dahil nararamdaman ko ang pag-ugoy ng aking katawan. Para akong may niyayakap, at pilit kong ibinabaon sa kayakap ko ang tigas na tigas kong tite. Nang magmulat ako ng mata ay bigla akong nahiya: kasi naman ay si Yuu pala ang niyayakap ko, at dikit na dikit sa likod niya ang aking ari!

Epic fail!

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25