MAGNET: A BL Story by Xross Kyuuketsuki

One way or another, we’ve all done things we shouldn’t have.

To those who are just as guilty as I am, and yet have no regrets about it — this is for you.

~~Kaneshiro Kiyoteru

********************************

CHAPTER 1

ANG KUMPLETONG pangalan ko ay Kiyoteru Castillo Kaneshiro. Pero para sa mga taong malapit sa akin, pwede na ang Kiyo.

Tumira kami dito sa Pilipinas noong grade three pa lamang ako, kasabay namin umuwi si Yuu at ang mommy niya. Magkaibigan na kami ni Yuu kahit sa Japan pa lang, pero hindi siya ang bestfriend ko doon. Sa Pilipinas ko na lang siya naging malapit na kaibigan dahil ang sabi ng mga mommies namin, wala nang ibang magtutulungan dito kung hindi kaming dalawa lang.

Simula noon ay nangako ako na magiging pinakamabuting kaibigan ni Yuu — at siya rin naman ay ganoon din. Ito ang naging simula ng pagiging matalik naming magka-ibigan ni Hisagi Yuuto.

Dahil lampain at mahina si Yuuto, samantalang ako ay matikas at malakas, madalas ay ako ang tigapagtanggol niya sa mga umaaway sa amin. Lalo na noong mga bagong pasok pa lamang kami at hindi pa marunong managalog si Yuu. Madalas siyang asarin ng mga ka-eskwela namin. Sa akin, hindi puwede iyon, una pinalaki ako ni mommy na marunong din mag-tagalog kaya alam ko kung may hindi magandang sinasabi ang mga ka-eskwela ko, at pangalawa natutunan ko sa daddy ko’ng Yakuza noong nabubuhay pa siya na hindi ako kailanman dapat magpa-api sa iba.

Noong tumuntong kami sa grade four, ibang-iba na ang mundong ginagalawan namin ni Yuu. Nakuha ko na ang respeto ng mga tao sa paaralan: nagsimula ito nang sumali ako sa baseball team namin. Eto kasi ang paborito kong laro noong nakatira pa kami sa Japan, kaya kahit papaano ay natuwa ako na meron ding ganitong laro sa Pilipinas.

Magaling ako sa larong ito, kaya nga simula pa elementary hanggang sa mag highschool kami ay ako ang tinatawag na baseball hero. Sa maraming pagkakataon kasi ay ako ang nagpapanalo sa team namin.

Iyon lang, hindi ko makuha ang posisyon ng team captain dahil ang anak ng may ari ng school na si James ang hadlang sa aking tagumpay: simula elementary hanggang ngayong third year na kami.

Parang ngayon, ako rin ang nagpanalo sa championship game namin, at gaya ng dati sikat na naman ako bilang baseball hero, pero ang may pinakamalaking pangalan sa tarpaulin, si James.

Nasa isang private resort kami ngayon para sa aming season ender party. Si coach, hindi na maawat sa videoke machine. Ang iba kong team mates, nagi-enjoy sa pool, ang iba naman masaya nang magkuwentuhan habang kumakain at umiinon ng punch.

Si coach kasi, ayaw kami painumin ng hard, minors pa raw kami. Isa pa, siya ang mananagot kapag may nangyari sa amin. Pero sa totoo lang, kahit punch lang iyan, nahihilo na ko. Marami-rami na rin kasi ang nainom ko. Isa kasi ako sa mga pinaka-maagang dumating sa venue.

Naghanap ako ng bakanteng kuwarto para magpatanggal ng hilo, at nakita kong bakante pa iyong silid sa dulo. Doon ako pumasok at nahiga sa pinakamalapit na kama. Hindi pa naman ako nakakalublob sa pool pero naka-trunks na lang ako noon, dahil iniisip ko nga sanang lumangoy muna bago kumain. Kung bakit ba naman kasi nayaya agad akong uminom. Ayan tuloy, hilo ako ngayon.

Papikit na ako nang lumabas sa shower room si James. Hindi pala ako nag-iisa dito. Nagawa ko pa siyang batiin.

“Pare,” ani James, “you’re sleeping on my bed, man. Hindi mo ba napansin iyong bag ko?”

“Pasensiya, na p’re”, sagot ko habang bumabangon, “lilipat na lang ako.”

“Hindi na, ayos lang. Huwag mo lang susukahan iyong mga gamit ko. Magkakasundo tayo.”

“Hindi naman ako lasing p’re. Nahihilo lang.”

“Sino ba namang lasing ang umamin na lasing na siya?”

Nagtawanan kami, at matapos noon ay pumikit na ako.

May ilang sandali na rin akong nagpapahinga ng maramdaman ko na parang may mainit na hangin na dumadampi sa katawan ko. Parang init na nanggagaling sa isang taong humihinga ng malalim. Hindi ko ito pinansin, at pinilit kong bumalik sa pagtulog.

Nagtakip ako ng aking mga mata gamit ang aking kamay upang mabilis na mahimbing. Muli kong naramdaman ang mainit na hangin na gumagapang pababa mula sa aking dibdib hanggang sa aking tiyan. Maya-maya pa ay naramdaman ko na parang may humahawak sa akin.

Bigla ko’ng naalala iyong ikinukwento kanina ni Roy, isa sa mga team mate ko. Sabi niya, may multo raw sa resort na ito. Kapag natulog ka raw mag-isa sa kwarto, may mararamdaman kang kakaibang hangin na didikit sa balat mo. Sa isip-isip ko naman, hindi na ako bata para maniwala sa mga multo.

Malamang, iyong hangin at haplos na nararamdaman ko, si Roy iyon o isa sa mga team mates ko na sinusubukan akong takutin. Puwes, manigas kayo kasusubok, pero hindi ako matatakot. Marahil ay na-isip nga nila na hindi ako matatakot sa ganon kaya tumigil na rin ito sa wakas, at tuluyan na akong nakatulog.

Nanaginip ako: nasa Japan daw ako, kasama ko si Yuu. Nakapila kami sa isang mahabang linya ng kalalakihan at lahat kami ay walang saplot sa katawan. Mula sa di kalayuan ay naririnig ko ang pag-ungol ng ibang mga lalaking nakapila sa linya namin. Palakas nang palakas ang pag-ungol na iyon. Nagsimula na raw kami ni Yuu na makaramdam ng takot.

Nang pagmasdan ko si Yuu, umiiyak na siya at walang anu-ano’y naihi siya — dahil raw sa sobrang takot. Hindi ko maipaliwanag ang sumunod kong naramdaman. Para’ng ako naman ang gustong maihi. May kung anong kuryente ang gumagapang sa aking katawan at maya-maya pa nga ay hindi ko na napigilan at tuluyan na ngang tumagas mula sa aking naninigas na ari ang katas ng aking pagkalalake.

Bigla akong nagising. Para kasing totoo ang kakaibang sensasyon na naramdaman ko. At sa laking gulat ko ay wala na nga akong suot na swimming trunks! At si James ay naka-ibabaw sa akin, subo-subo ang aking ari at ninanamnam hanggang sa huling patak ang aking katas!

Putang-ina! Sabi ko na nga ay pamilyar ang pakiramdam na ito. Bigla kong naalala na ganito rin ang naramdaman ko noong una akong makaranas ng wet dreams. Pero ngayon, wet dreams o hindi, isa lang ang alam ko. Nabastos ako!

Ang masakit pa nito, binastos ako ng tao’ng iginalang ko bilang team captain. At para bagang wala siyang paki-alam na gising na ako ay patuloy pa rin siya sa pagsubo sa aking ari. Sinubukan ko siyang itulak pero hindi niya ito inalintana at nagawa pa niyang dilaan ang bayag ko. Sa inis ko ay tinadyakan ko si James. Sapat na ito upang lubayan niya ako.

“Bakit bigla kang nagalit?” Tanong ni James.

“Biglang nagalit?” Sagot ko, “Sino’ng hindi magagalit sa ginawa mo?”

“Akala ko ba gusto mo rin?”

“At ano’ng tumatakbo sa kukote mo para isiping gusto ko rin?”

“Binubulungan kita kanina, tinatanong kita kung ayos lang ba sa iyo. Hindi ka naman sumasagot, pero nagtakip ka ng mata mo. Para sa kin, sapat na senyales na iyon kaya hinubaran na kita. Hindi ka naman talaga pumapalag. Umuungol ka pa nga noong isubo ko iyang titi mo, kaya naisip ko talaga gusto mo rin.”

Bumubulong si James? Iyon ba iyong mainit na hangin na nararamdaman ko? Bakit hindi ko naintindihan ang sinasabi niya? At iyong ungol na naririnig ko: ako ba iyon? Na kaya papalakas nang papalakas ay dahil sa malapit na akong labasan?

Hindi na ako hilo. Mabilis ko’ng hinanap ang trunks ko, isinuot ito, at dali-daling lumabas ng silid. Nang makababa ako ay nagpa-alam na ako kay coach na uuwi na lang pero hindi pumayag si coach kung walang susundo sa akin. Sa huli, tiniis kong manatili sa lugar na iyon hanggang sa mag-umaga, malapit sa taong pinandidirihan ko: si James.

Virgin pa kasi ako.

Si James ang first time ko.

Shit!

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25