The Singer And The Dancer

꧁𝐊𝐀𝐁𝐀𝐍𝐀𝐓𝐀 4꧂

𝐀𝐍𝐃𝐄𝐑𝐒𝐎𝐍 𝐏𝐎𝐕

Natataranta ako dahil sa biglang nangyari sa babaeng pinakamamahal ko dahil naging mesirable ang buhay niya. Kasi nga ng dahil sa matandang gustong sumira sa buhay niya at buhay ko.

Tinakbo at dinala ko siya sa hospital na pag-aari ni Maya Carol Nashida para patignan ang kalagayan niya.

Hindi ako mapakali habang palakad-lakad ako sa harapang ng mga kaibigan ko. Nasa ganun akong posisyon ng biglang bumukas ang pinto kung saan ng doon pinasok si Zerlac kanina.

“What happened to her Doc?”-sabi ng pinsan ko, which is kaibigan niya ng totoo.

“Everything is fine she just remembering some of her memory, like bumabalik kaya nagkaganoon siya,”-sabi ng doctor sa amin habang hindi na alam kung saan pa siya titingin.

“Okay thank you so much doc!”-sabi ni Maya sa doktora na ikinatango lang niya bago ito umalis sa harapan namin.

“Pasalamat ka nga dahil buhay siya hindi tulad ko na pinatay ng matandang ‘yun ang buo kong pamilya tsaka ‘yun ang hindi ko matangap sa buong buhay. Maswerte ka dahil memorya lang niya ang nawala pero unti-unti naman itong bumalik lahat ang ala-ala niyang nawala,”-naiiyak na sabi ni Glydel kaya niyakap naman siya ni Henry. Well wala naman itong malisya dahil ganito naman kaming lahat.

“Everything will be Gly, don’t worry pagbabayaran niya mga ginawa ng matandang ‘yun sa atin. Tsaka makukuha natin ang kapatid mo just wait,”-sabi pa ni Henry dito na ikinatango naman niya.

“What happened to Zerlac?”-natataranta naman na sabi ni Jake na kararating lang kasama pa niya yong dalawang pinsan ni Zerlac.

“Ikaw na naman!”-sabi ni Reana kay Tristan.

“Yeah cutie ako nga, ako lang wala ng iba”-sabi ni Tristan sabay smirk. Pero pinahirapan lang siya but i smell something fishy.

“Hello! Maya long time no see, and wait a minute what happened to Zie?”-saludo naman ni Renz kay Maya tsaka tumingin sa akin ng seryoso. Pero pansin ko lang na magkakilala lahat ng nandito kasi nagkakamustahan pa nga sila.

“Tumahimik nga kayong lahat para kayong mga bubuyog!”-walang iba kundi ang hari hahaha ganyan siya ayaw niya sa maiingay pero kung mangloko sa amin ay wagas.

“Ikaw ang manahimik Mister kita mong nag-aalala ang mga tao na nandito!”-sabi ni Nylan syempre takot sa asawa hahaha under kaya nanahimik siya. Nagulat nalang ako ng may sumisigaw sa loob at take note pangalan ko pa.

“Chaaaaaaaaddddddd!”-sigaw ng nasa loob ng kwartong kanina pa naming kaharap, ang laman ng kwartong iyab ay walang iba kundi si Zerlac. Shit!natataranta akong pumasok sa loob dahil sa sigaw niyam

“Nasaan ako? bwisit kang lalaki ka, akala mo hindi ko alam ang mga kalokohan mo huh!”-sabi niya na ikinalaglag ng panga ko. Jesus Christ bumalik na ba ang mahal ko. Ang mga nawala na bang ala-ala niya ay bumalik na lahat?

“Nasa hospital!”-sabi ko naman sa kanya habang nakatingin parin sa kanya na hindi maipinta ang mukha na nakatingin din sa akin.

“Alam kung nandito ako, bakit nga ba nandito ako sa hospital? mokong ka talagang hinayupak ka!”-sabi niya sa akin pero may nagtawanan sa likod ko, syempre alam kung nandoon sila kaya napatingin din siya doon.

“Hoy Charice! bakit kayo nandito? alam niyo ba na ang pinsan mo ay nakita kung may kahalikan na babae. Kaya ilayo–layo niyo sa akin ang lalaking ito habang nagtitimpi pa ako sa galit!”-sabi pa niya kay Charice pero ako ay nakatulala lang sa kanya. Shit! kung totoo man ang nakikita ko thanks God dahil nakakaalala na ang babaeng mahal na mahal ko.

“Juice colored naalala mo na ba ako Sweetie? Shit! wait lang hindi ako makahinga pero ahhhhhhhhhh!”-sabi ni Charice sa kanya ang  pinsan ko habang nagtatalon-talon pa tsaka may sigaw pa. Nakakabing tangina!

“Eh kayo mga walang ginawa kundi titigan ako huh Jake, Tristan, Maya, Glydel, Shade, Reana, Renz, Christian and the cold king Dylan tsked!”-sabi niya habang nag-rolled eye siya sa mga dito. “—at ano ang tinitingin-tingin niyo diyan. Savage niyo na si Chad ngayon din kasi bwisit siya!”-dagdag niya pa sa sinasabi niya sa mga kasama ko ngayon.

“Sorry na nga love, tsaka matagal na ‘yun at alam ko na alam no na hindi ko sinasadyang mahalikan ako ng babaeng ‘yun, alam ko din na alam mo na siya ang humalik sa akin”-sabi ko sa kanya, habang nakayuko na ngayon sa harapan niya.

“Alam ko ‘yun! pero gago ba you eh feel na feel mo naman ang magpahalik doon,”-sabi niya sa akin tsaka tumingin sa paligid niya pero ang mga mata niya ay nasa asawa ni Dylan, kumbaga na kafixed doon.

“Kilala kita! ikaw ‘yung babaeng tumulong sa akin noong noong—–“-hindi na niya naituloy dahil napahikbi siya. Tsaka yumuko dahil naaalala na naman niya ang nangyari sa kanya.

“Shhhhhh! Don’t cry Zie,”-sabi naman ng asawa ni Dylan habang humiwalay siya sa yakapan nilang mag-asawa papunta sa pwesto ni Zerlac. “—Oo ako nga ang babaeng ‘yun, ako ang babaeng nagdala sayo sa hospital at ako rin ang nakakita sa mga bumangga sayo three years ago,”-dagdag na sabi pa niya kaya tumingin kaming lahat sa kanila.

“Bakit?”-sabi pa ni Nylan sa amin dahil alam niya na nakatingin kaming lahat dito.

“Wife! madami kang dapat ikwento sa amin, hayst!”-sabi ni Dylan sa asawa niya, naikinatango niya.

“Yeah I know hubby, kaya sisimulan ko na ngayon!”-sabi niya sa asawa tsaka nag uumpisa na sa kanyang kwento.

Oo galit ako kay Dylan dahil may isang babaeng humahawak sa kanya na naging sanhi ng sumbatan namin. Para mawala ang sakit na aking nararamdaman ay pumunta ako sa bar para mag lasing.

“Kuya Tristan tulongan mo ako may mga taong sumusunod sa akin!”-sabi ko sa kabilang linya habang tumakbo ako.

Takbo lang ako ng takbo ng mamataan ko ang isang babae, na halata sa kanyang mukha ang takot, kaba, at hindi niya alam kung saan ang patutunguhan niya.

“Aaaaaaaaaahhhhhhhhh!”-sigaw ako ng makita ko ng biglang may sumulpot na kotse at nabangga ang babae. Kaya natatarantang nilapitan ko ang babae ng makita ko na wala na ang kotse.

“T-tulungan m-mo a-ako a-ayaw k-ko p-pang m-mamatay,”-nagmamakaawang sabi ng babae kaya kahit natatakot ako ay tinulungan ko siyang tumayo.

Habang naglalakad kami ay nakita ko na din si kuya Tristan kaya pinuntahan ko ang kotse ko saglit para doon isakay ang babae.

Sinugod ko siya sa hospital para ipagamot ang mga sugat na napala niya sa aksidente, nakikipag-away pa ako dahil binabalewala nila ako. Kaya nabuhayan ako ng may isang nagmalasakit na doctor para gamutin siya.

Umuwi muna ako para magpalit dahil ramdam ko ang lagkit ng dugo sa aking katawan. Pero sa pagbalik ko sa hospital wala ay na siya doon.

Ang sinabi lang ng mga Doctor ay kinuha na lang siya ng mga kamag-anak niya para ipagamot sa mas magaling na doctor sa ibang bansa.

“Shit bakit hindi ko alam ito!”-sabi ni Dylan sa kanyang asawa.

“Kaya nga noong nasa restaurant tayo may dalawang tao na nakamasid sa atin tsaka sinabi mong may dalawang tao doon sa tabi-tabi tapos sinabi ko sayo na alam ko. At doon ako nag confess sayo tungkol sa nakikita ko, at kung bakit alam ko ang totoong ikaw!”-sabi naman ni Nylan kay Dylan

“Oh yeah I remember it already!”-sabi naman ni Dylan

“Wait wait mayroon pang nakakagimbal na nakalap ko tungkol sa nangyari noon!”-sabi naman ni Glydel.

“What? Ano?”-sabay-sabay pa naming sabi.

“May balak pala ang mga sumusunod kay Nylan na mga armadong lalaki tsaka sa mga bumanga kay Zerlac na patayin si Princess pero agrisibo si Nylan dahil na contact niya si Tristan, ang punterya nila ay ang buhay ng Prinsesa ni Lord Ferrer,”-sabi naman ni Glydel na ikinakimkim ng kamao ng boss namin.

“Shit! Fuck!”-sabay namin sabi ni Dylan dahil sa mga nalaman namin.

“So the plan now ay we need to protect our girls dahil I think gagamitin nila ang weaknesses natin laban sa kanila at ang nga weaknesses natin ay ang mga babaeng mahal natin,”-sabi naman ni Henry na ikinatango niya.

“Yeah your right!”-sabi ni Tristan sa amin tsaka siya nag-wink kay Reana.

“I’m in for that!”-sabi agad ni Dylan kaya lahat kami ay nag in na din even si Renz na pinsan ni Zerlac

Hindi ko na kakayanin kapag may mangyari ulit sa taong mahal ko. Siya ang buhay ko, siya ang mundo ko at higit sa lahat siya lang ang gustong-gustobkung protektahan.

Niyakap ko nalang si Zerlac ng mahigpit tsaka napangiti nalang ako dahil siniksik niya pa lalo ang kaniyang sarili sa akin.

Lumabas na ang nga Darkekst Org. At tinapik pa nila ang balikat ko. Isa isa kaya nag nod nalang ako sa kanila habang yakap yakap ko Zerlac.

Hindi ako umalis binantayan ko siya at syempre may pinabantayan ako sa labas ang mga tao ko. Oo! isa akong Mafia Boss at alam na alam ni Zerlac ‘yon at tanggap niya ako. At siya pa mismo ang nag push saakin at pinasok niya ang mundong meron ako.

Si Dylan Marco Goggins ay leader boss namin siya ang pinakamatayog sa aming lahat, pinakamalakas, pinakamayaman dahil kung wala kang kaalam-alam sa business hindi ka makakapasok bilang Mafia tsaka nagpapasalamat ako dahil sila ang naging sandingan ko noong nasa down pa ako. Dahil sa pagkawala ni Zerlac three years ago.

Sila ang nag guide sa akin, sila ang tumulong saakin para maging matatag dahil alam ko dadating din ang punto na magkikita kami at dumating nga. Ang saya saya ko.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30