The Billionaire’s Love

Iyan ang naririnig ko mula sa binigay nilang earpiece na isuot ko daw para maka communicate sa mga lalaki. Na sinunod ko naman sino naman ako. Pero ang mga naririnig ko ay mga mura, hingal at iba pa.

“Masanay ka na! ganyan kaingay ang mga gagong iyan akala mo ngayon lang papatay pero mas maingay sila sa kama na parang nakiki
pagkarelahan sa sandimakmak na kabayo!”-pailing-iling na saad ni Charice habang nakaupo sa malapad na upuan. Pero narinig ko din ang sunod-sunod na mura ng mga kalalakihan na ikinatawa ng mga babaeng nandidito.

“Eh bakit si Nylan? bakit siya lumalaban at kayo lang ay relax na relax dito!?”-nagatatakang saad ko sa kanila na ikinatawa nilang lahat.

“Well kami kasi ang bagsakan ng mga sugatan kaya ganun hahahaha!”-saad ni Maya at napatingin ako sa buhat buhat ng gwapong nilalang sa may dalawang kamay niya at sa likod niya habang nagmumura.

“Heal them doc! Tsked! mga sugod ng sugod,”-saad niya tsaka lumapit naman si Reanna sa kaniya sabay punas dito.

“Hindi na sila nagbabago!”-saad ni Reanna sabay pailing iling pa na nakatinngin sa mga nakangising lalaki na nasa harapan namin.

“Syempre, pinanganak kaming matigas ang ulo hehehe pati nga ang ulo sa baba ay matigas!”-sabi ng isa sa tatlo.

“Ikaw Gerald! tutuluyan kita diyan eh!”-saad ni Reanna sa kaniya na ikinataas ng dalawa niyang kamay na nagpapakita sa suko na siya. Nasa ganun kaming posisyon ng may marinig akong nag-uusap. Naikinatigil ng mundo ko.

“Oo! oo masayang masaya ako na nasasaktan ko ang anak ng kaibigan ko, oo masaya ako dahil siya ang minahal mo at hindi ako, oo masaya ako dahil kahit wala na siya, siya parin ang nasa puso’t isip mo, oo masaya ako kahit ginahasa ako dahil minahal mo ang kaibigan ko na dapat ako iyon, ang saya-saya ko noon dinadapuan ko ang pagmumukha ng anak mong uto-uto!”-sigaw ng naririnig ko sa earpiece at alam kung naririnig din ng iba dahil hindi sila nag-sasalita.

“Your so fucking desperate woman! if I know ng maaga na fake ang kasal natin noon. Damn! edi noon pa ako umalis sa puder mo, ang gago ko dahil naniwala ako sa kasinungalingan mo na anak ko ang nasa sinapupunan mo at iniwan ko ang totoong mahal ko dahil hindi ko ugali ang takbuhan ang responsibility ko!”-sigaw ni papa na walang emosyon.

“Pero ako parin ang nagwagi, ako pa rin ang nanalo sa larong ito, see buhay ako, buhay ang anak ko, at buhay ang mahal ko!”-sabi ni papa na lalonh ikinatigil ng mundo ko. Ano pinagsasabi ni papa na buhay ang mama ko. Totoo ba.

“You most be kidding me Anne is already gone!”-sigaw niya sa papa ko.

“Yes she is! but in my heart and in my life she’s still alive! did you see my daughter, she looks like her mother, so means buhay na buhay ang asawa ko na pinakasalan ko kahit wala na siya sa mundo!”-sabi ni papa na ikinangiti at ikinatawa ko dahil umasa ako na buhay talaga si mama.

“Your crazy!”-sigaw ng kausap ni papa

“Yes I am fucking crazy to that woman of my life! did you know If I feel this way, pumapatay ako, o ‘di kaya linilibing ko sila ng buhay!”-sabi ni papa na ikinataas ng balahibo ko.

“You can’t do that!”-sabi ng kausap niya. May narinig pa akong maraming yapak.

“I can, try me woman!”-saad ni papa na nakangisi lang na nakatingin sa kanya

“It can’t be!”-sigaw ng kausap ni papa.

“It is Ms. Malasigan, you fucking messed to the wrong person, wrong woman and wrong man!”-sabi ni Dylan if Am not mistaken

“Mama! please stop it, sumuko kana, sumuko na tayo! dahil alam nating dalawa na marami kang kasalanan sa magpapamilyang Ventura!”-sigaw ni kuya na hindi ko pala talaga siya kuya, isa rin siya sa biktima kagaya ko, kaya hindi siya nakikisawsaw sa eksena ngayon lang.

“Never! mas gugustuhin ko pang mamatay kaysa sa mabulok sa lintik na kulungan na iyan!”-sigaw ng nasa linya at nakarinig ako ng maraming putok ng baril

“Tama na! tama na mama! Ako ang nakikiusap sayo bilang anak mo! Itigil mo na ang kabaliwang ito!”-‘yan ang huling narinig ko bago ako tumakbo kung saan ng galing ang putukan na ikinasunod nila sa akin.

“Mama! sinabi ko ng sumuko kana pero hindi ‘yong susugod ka, mama! Hindi ka man lang nakinig sa nais ko!”-‘yon ang eksenang nakita ko. Nakahandusay sa baba ang babeng walang buhay at nakaunan sa may binti ni Kuya.

“Papa what happened?”-tanong ko kay papa ng makalapit ako sa kanila, habang may luha sa mga mata ko. Dahil kahit marami siyang kasalanan sa amin ay minahal ko parin siya.

“Lumaban siya honey! kaya ganyan ang kinalabasan. We try everything to convince her, but she choose the wrong choices!”-saad ni papa habang yakap yakap niya ako, para mapawi ang lungkot ko.

“Wala na siya papa!?”-sabi ko sa kanya na ikinatango lang niya kaya napaiyak ako sa bisig niya. Wala na din ang akong naririnig na putukan at pagsabog.