My Professor Mafia Boss Is My Husband

꧁𝐊𝐀𝐁𝐀𝐍𝐀𝐓𝐀 43꧂

𝐍𝐘𝐋𝐀𝐍𝐘𝐄𝐑 𝐏𝐎𝐕

Nasa hospital kami dahil bigla bigla nalang nawalan ng malay ang mama ko. Hindi ko alam pero hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala.

At based sa doctor na tumitingin sa mama ko ay bumabalik na ang mga alaala niya kaya hind pa daw siya nagigising.

“Mommy cho, whats chapening(happening)”-sabi ng babygirl ko, habang naka-kandung sa akin. Ang mga Darkiest naman ay nakaupo sa lapag habang naglalaro ng uno.

“Tsked the old woman is our grandma, babysister,”-sabi naman ng babyboy ko. Na ikinalaki ng mata ko, observant talaga ang anak kung ito. At alam na alam niya ang mga nangyayari sa kaniyang paligid.

“Oh thats why mommy cho chrying(crying),”-sabi ulit ng babygirl ko, habang antok na antok na, kaya kinuha ni kuya Tristan sa kandungan ko at siya na ang kumalong dito.

“Yes, so don’t me annoying, you ruin the moment,”-sabi naman ulit ng babyboy ko kaya tumahimik nalang ang babygirl ko dahil natutulog na siya.

Nakatunganga lang ako habang nakatingin sa mama ko na nakahiga sa kama ng BATAC HOSPITAL kung saan namin siya itinakbo ng bigla siyang nawalan ng malay.

Marami ng nagbago sa kanya, ang balingkinitan at puti niyang balat ay naging kayumangi na, ang mahaba at makintab niyang buhok ay naging maikli, ang katawan niya na sexy noon ay naging laylay na.

Hindi ko alam pero bigla nalang nag-unahan ang mga luha ko, ng maalala ko na nasa Mental Institute siya dito sa Ilocos Norte.

Hindi ko matanggap na ang matinong mama ko ay naging ganito na siya.

“Shhhh don’t cry wife, I know na maiuuwi na natin ang mama mo,”-sabi ng asawa ko habang nasa tabi ko, kaya walang sabi-sabing sinanding ko ang ulo ko sa balikat niya habang nakatingin sa mama ko.

Ayaw ko kasing mawala siya sa paningin ko, ayaw ko na. Pero umupo ako ng tuwid ng biglang naglakad ang babyboy ko pumunta sa lap ng papa niya. Kaya napapailing nalang ako ng humikab siya tsaka humiga sa bisig ng kaniyang ama.

“My babies are tired,”-rinig ko pang sabi ni Dylan, kaya bumalik ako sa pagkakahilig sa balikat ng asawa ko ang everything become black.

Napabalingkwas ako ng pagkakahilig sa asawa ko ng may marinig ako halinghing na para bang umiiyaka, hangang sa naging sigaw na.

“Aaaaahhhh Nylan baby, run, run baby, run, don’t look back, just run!”-sigaw ng mama ko tapos humibikbi pa siya habang nakapikit ang kanyang mga mata.

“Mom, mom, mom, I’m here, I’m here,”-yan lang ang nasabi ko dahil nag-aalala na ako tapos naaalala na niya ako, hinahawakan ko ang mukha niya habang nakapikit parin siya.

Hanggang unti-unti niya minulat ang kanyang mga mata, mata na puno ng sakit, pighati, pagkaulila, at galit.

“Baby ko, ikaw ba talaga yan, baby ko,”-sabi naman ng mama ko kaya maslumapit ako sa kanya, para mahawakan na niya ako.

“I missed you mom *sob* I though *sob* you leave me, akala ko hindi na kita makikita muli, akala ko wala kana sa buhay ko, mahal na mahal kita mah, mahal na mahal, may asawa’t anak na din ako mah,”-sabi ko sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.

“I missed you too baby ko, I’m sorry because I cant remember anything thats why I didn’t find you, and what you have husband and kids?”-sabi niya sa akin kaya mas niyakap ko pa siya ng mahigpit.

“Wheres your father, did he die?what is the name of your husband? And what is the name of my grandchild?”-nanglumong sabi niya, na para bang sinasabi niya na marami na siyang namissed san sa mga nangyari sa akin. Simula ng maambush kami.

“No mom, he’s alive too, by the way mom this is my kids Zeyne and Zyrylle. They are twin, and the man beside me is my husband, Dylan Marco Goggins, I think you know him, dahil kayo daw ni papa ang nag-arranged sa amin,”-sabi ko sa kanya ng maghiwalay kami, napangiti pa siya ng makita ni si Dylan.

“Hello po/hello”-sabi ni Zyrylle at Zeyne tapos nagmano kay mama.

“Ang ganda at gwapo naman ng mga apo ko. May asawa ka na pala anak, at wala ako sa tabi mo noong nagpakasal ka, oh wait we arranged pala ng kasal niyo, akala ko hindi matutuloy ang plano,”-sabi ni mama sa akin. Tapos tingin na naman sa mag-aama ko.

“It’s okay ma’am, by the way Im Dylan Marco Goggins your daughter’s husband,”-sabi naman ni Dylan at nag mano kay mama. Napangiti naman si mama sabay tapik sa balikat niya.

“Pagpalain ka ng Diyos, at salamat dahil sayo naging masaya ang anak ko, kahit wala ako sa tabi niya ng maraming taon,”-sabi naman ni mama, kaya ngumitu ako kay mama, para aware siya na hindi ako malungkot kahit wala siya sa tabi kung maraming taon.

“My pleasure to make her happy ma’am,”-formal na sagot ng asawa ko, kaya napapailing nalang ako. Professional kasi siya sa mga bagay na ito.

“Call me mom not ma’am, ano kaba hijo,”-sabi naman ni mama sa asawa ko. Kaya Dylan just nodded bilang tugon.

“Hello Mrs. Ferrer, I’m Tristan your pamangkins if you remember my handsome name”-sabi kuya Tristan

“Of course hijo, I remember the boy na nahulog sa kanal dahil piling niya siya si Superman,”-sagot naman ni mama na ikinatawa namin lahat, dahil totoo yun.

“Tita naman, hindi mo na dapat yun sinabi anyways that’s Glydel, Maya, Chad, Henry, Shade, Christian, Jade”-sabi ni kuya Tristan habang tinuturo ang mga kasama namin dito sa loob

“And we are the Darkiest Organization Bosses madam,”-sabay sabay nilang sinabi kaya ayon tumawa si mama at ganun din ako syempre si Dylan. Mga baliw talaga ang mga to

“Oh yes I remember all of you, but some are not, anyway kilala ko mga magulang niyo dahil ang asawa ko at mga magulang niyo ay magkakaibigan noon”-sabi ni mama, yes thats true kaya nga kilalang kilala na namin ang bawat isa sa amin, except si Ate Glyden which is nakilala lang nila sa Switzerland.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52