BIG SHOT #1: RICKY

Big Shot #1: Ricky ❣ PROLOGUE❣

EX

I looked at the scene in front of me in distaste and bitterness.

“Why do you hate basketball so much?”

Napaigtad at napalingon ako sa gilid ko. “Embry.”

Dahil sa pagka-bitter ko, ni hindi ko man lang namalayan na nakalapit nato sakin.

Oh well, moving on.

Embry is a darling.

I’m a transferee and a Journalist student.

Nang magpa-member ako sa The Voice (Newspaper ng campus). Pinasama agad ako ni Mrs. Orozco (The Adviser) dito. And luckily, we also have a few classes together.

“Rain?” Untag nito sakin.

Inalis ko yung pagkakatingin ko sa mukha nito at tumingin ulit sa mga naglalaro sa court. “I’m just jealous.” I shrugged my shoulders at swabeng nagsinungaling dito. “I’m not an athletic type.”

“That’s bullsh!t and you know it! You can swim and run like a pro!”

Napalingon ulit ako sa pwesto ni Embry. Taas kilay kong tinitigan yung buong mukha nito.

Nang ma-realized ni Embry yung pagkakamali nito, nanlalaki yung mga matang tumingin to sa akin “Oops.”

 She reads my file.

Good thing, I like her or I’ll definitely throw a huge fit at her.

Binaliwala ko yung pagkakadulas nito. Kinuha ko nalang yung tumbler na nasa gilid ko at tahimik na uminom.

Embry cleared her throat.

Nilingon ko lang to nang di ito sinasagot.

“So, why do you hate basketball again?” Embry persistently asked, grinning sheepishly.

Kung ibang tao ang nangungulit sakin ng ganito, baka nakatikim na sakin but with her, napailing nalang ako.

Why is she being so cute without even trying?

I sighed and gave her a stiff smile. “A ball maniac ruined my life.” My love life.

“Sorry?” Naguguluhan na tanong ulit nito.

Hindi ko na to sinagot at nagkibit balikat nalang ako.

She pushed my shoulder. “Alam mo, you’re full of mystery.”

I chuckled. “Mystery huh?” I responded, still not looking at her direction.

“It’s true.”

Napangiti ako habang nakatingin sa kawalan. “Two weeks mo palang akong nakikilala Embry. Surely, there’s—–“

She cut me off. “You’re already one of us. One of my soul sisters. Miski si Natalie alam yon.”

That’s true. Alam mo yung feeling na unang kita mo palang sa tao, ang gaang-gaang na nang pakiramdam mo?

Ganon yung na feel ko kila Embry at Natalie.

I smirked and threw her a quick glance. “Oh well, what can I say? I’m a charming person.”

Tumawa lang to at binago na nito yung usapan. “Join the cheering squad. Alam mong parehas kami ni Natalie na nasa—-“ Bigla nalang tong tumigil sa pagsasalita kaya napatingin ako dito.

Nakatingin to sa may entrance ng gym.

I followed her gaze and found a very handsome man walking towards our direction. Nakatitig lang to kay Embry na para bang walang ibang tao sa gym kung hindi to.

I raised an eyebrow.

This must be the famous boyfriend.

Napangiti ako nang niyakap agad nito si Embry pagkalapit na pagkalapit palang nito samin. “I’m sorry Pixie, I’m late. Ang tagal kasi ni Ricky.” Narinig ko na bulong nito pagkatapos nitong halikan sa mga labi si Embry.

My mind went blank for a few minutes dahil sa pangalan na binanggit nito. I shook my head, trying to clear my mind.

Oh no! Ricky is a typical name.

“It’s ok babe.” Namumula na sagot ni Embry dito bago ako binalingan.  “I want you to meet my friend. She’s a transferee and the new member of The Voice.” Turo sakin ni Embry. “She’s Rain. Journalist student din syang katulad ko. Same level as me and Natalie.”

I waved my hand in the air and crooked my head. “Hi.”

“Hello. I’m Embry’s husband, Adien.” Seryoso na pagpapakilala ng boyfriend ni Embry habang pilyong kumikinang yung mga mata nito.

I threw them an amusing smile.

Nakita ko na mas lalong namula yung mga pisngi ni Embry sa sinabi ng boyfriend nito.

Husband huh?

“Where’s Ricky?” Pagbabago nito ng usapan. Halata sa mukha nito yung pagkatuliro. Hindi rin nakaligtas sa paningin ko yung pagkurot nito sa tagiliran ni Adien.

Something is really suspicious.

“I’m here.” Naputol lang yung pag a-analisa ko sa kilos ni Embry nang may marinig akong nagsalita sa likod nila.

Embry and Adien are standing in front of me at nasa lower level ako ng bench kaya hindi ko makita kung sino man yung nasa likuran nila. Baliwala na kinuha ko nalang ulit yung tumbler sa gilid ko.

Embry move on the other side. “Ricky!” Sabi nito.

I looked up at nabitawan ko yung tumbler na hawak ko sa pagkagulat at pagkabigla. “Ricky!” Hindi makapaniwala na usal ko kasabay nang pagbilis nang pagtibok ng puso ko.

“Rain.” Gulat ding usal nito.

Oh god! Bakit ang liit ng mundo?

Ricky is the freaking ball maniac who broke my heart!

I took a deep breath and grabbed my tumbler off the ground. Ramdam na ramdam ko yung tingin nilang tatlo sakin. I gripped my tumbler tighter nang mapansin ko yung panginginig ng mga kamay ko.

“You know him?” Embry broke the silence.

I forced myself to look up. She’s waiting for my reply. Pati yung boyfriend nito. But her boyfriend is more amuse than curious. Si Ricky naman hindi inaalis yung pagkakatitig sa mukha ko.

Binigyan ko nalang ng atensyon yung tumbler na hawak ko at pinagpatuloy ko yung balak kong pag inom, imbis na sagutin muna yung tanong nito.

 Nang sa tingin ko kaya ko nang magsalita ng diresto at medyo kumalma na yung puso ko sa pagririgudon, tumingin ulit ako sa kanila. I gave them one of my practice smile. “He’s my ex.”

“What? Ex?” Gulat na ulit ni Embry. Nakita ko rin yung pagkagulat sa mukha ni Ricky, probably dahil sa naging sagot ko.

I nodded my head at kunwari pa akong natigilan pagkatapos.

Binalingan at tinitigan ko ulit yung mukha ni Ricky.

Gwapo pa rin talaga ang kumag!

Kunwari ko tong kinunotan ng noo at maang maangan na tumitig sa mga mata nito. “Wait! You are my ex, right?” Hindi sigurado na tanong ko dito.

Yes, given na never tong nag I love you too sa akin.

But he said YES to my proposal before. That’s legit, right?

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29